لوله های فولادی st37 چه کاربردهایی دارند؟

فرآیند تولید لوله st37 شامل مراحل زیر است:

آماده سازی مواد اولیه: ماده اولیه اصلی برای تولید لوله‌های ST37، شمش فولادی است که از ترکیب آهن و عناصر دیگر مانند کربن، منگنز و سیلیسیم تشکیل شده است. شمش‌های فولادی قبل از ورود به فرآیند تولید، از نظر کیفیت و انطباق با استانداردهای مربوطه مورد بررسی و آزمایش قرار می‌گیرند.

گرمایش: شمش‌های فولادی در کوره‌های القایی یا شعله‌ای تا دمای حدود 1200 درجه سانتی‌گراد گرم می‌شوند تا به حالت خمیری و قابل انعطاف تبدیل شوند. دمای گرمایش شمش‌ها به طور دقیق کنترل می‌شود تا از بروز عیوب و نقص در لوله‌های نهایی جلوگیری شود.

نورد: شمش‌های گرم شده از میان قالب‌های نورد عبور می‌کنند و به تدریج شکل و ضخامت مورد نظر برای لوله را پیدا می‌کنند. نورد لوله‌ها می‌تواند به دو روش نورد سیاره‌ای و نورد مندرل انجام شود. ابعاد لوله‌ها در طول فرآیند نورد به طور دقیق کنترل می‌شود تا مطابق با استانداردهای مربوطه باشند.

خنک سازی: لوله‌های نورد شده به آرامی با آب یا هوا خنک می‌شوند تا به دمای محیط برسند. سرعت خنک سازی به طور دقیق کنترل می‌شود تا از بروز تنش‌های داخلی و ترک خوردگی در لوله‌ها جلوگیری شود.

برش و پرداخت: لوله‌های خنک شده به طول‌های مورد نظر برش داده می‌شوند. لبه‌های لوله‌ها صاف و پرداخت می‌شوند تا برای اتصال و نصب آماده شوند.

آزمایش و کنترل کیفیت: لوله‌های ST37 قبل از عرضه به بازار، از نظر خواص مکانیکی مانند استحکام کششی، استحکام تسلیم و ازدیاد طول مورد آزمایش قرار می‌گیرند. آزمایش‌های غیر مخرب مانند تست التراسونیک برای بررسی عیوب داخلی لوله‌ها انجام می‌شود. لوله‌هایی که از تمام آزمایش‌ها با موفقیت عبور می‌کنند، گواهینامه کیفیت دریافت می‌کنند و برای عرضه به بازار آماده می‌شوند.

نکات ایمنی در استفاده از لوله‌های فولادی

حمل و نقل و جابجایی: استفاده از تجهیزات مناسب: برای حمل و نقل لوله‌های فولادی، باید از تجهیزات مناسب مانند جرثقیل، لیفتراک و یا تسمه‌های باربری استفاده کرد.

جلوگیری از سقوط: لوله‌ها باید به طور امن و محکم در محل خود قرار داده شوند تا از سقوط و آسیب به افراد و تجهیزات جلوگیری شود.
استفاده از علائم هشدار دهنده: در محل‌هایی که لوله‌ها جابجا می‌شوند، باید از علائم هشدار دهنده برای آگاهی افراد استفاده کرد.